Impreza. Mnóstwo świateł. Wszyscy tańczą w mocny basowy rytm zremixowanego utworu łamany charakterystycznym gwizdaniem. Ta rzeczywista sytuacja natchnęła mnie do pewnej refleksji. Przemyśleń dotyczących tego, czy popularne piosenki czasem nie ukrywają czegoś w warstwie lirycznej i jak łatwo popełnić muzyczne faux pas nie zwracając na to uwagi.
Foster the People nagrało piosenkę kojarzącą się wielu z latem, relaksem i wesołością. W takim też kontekście możemy ją najczęściej usłyszeć. Pumped up kicks, bo o tym kawałku mowa, napisany jest w dance-popowej konwencji. Pochodzi z pierwszego albumu kapeli The Torches. Pod skoczną warstwą muzyczną ukrywa jednak całkiem mroczny sekret. Tekst, w którym podmiot liryczny planuje przeprowadzenie masakry w szkole za pomocą broni ojca. Autor piosenki przyznaje, że starał się wejść w postać wyizolowanego psychotycznego młodzieńca chcącego brutalnie zemścić się na “hipsterach”. Wiele osób dostrzega w utworze nawiązanie do strzelaniny w Columbine z 1999 roku. Mark Foster, frontman kapeli, stwierdził że to utwór, który, mówiąc eufemistycznie, każe “spływać” bogatym dzieciakom, ale jednocześnie sprawia, że będą do niego tańczyć. Cóż, udało się.
He’ll look around the room, he won’t tell you his plan
He’s got a rolled cigarette, hanging out his mouth he’s a cowboy kid
Yeah found a six shooter gun
In his dad’s closet hidden oh in a box of fun things, I don’t even know what
But he’s coming for you, yeah he’s coming for you
You’d better run, better run, out run my gunHe be coming home late, he’s coming home late
And he’s bringing me a surprise
‘Cause dinner’s in the kitchen and it’s packed in ice
I’ve waited for a long time
Yeah the slight of my hand is now a quick pull trigger
I reason with my cigarette
And say your hair’s on fire, you must have lost your wits, yeah
You’d better run, better run, out run my gun
