Jest powszechnie znaną rośliną o parzących włoskach, w których znajduje się kwas mrówkowy. Występuje na całym świecie, oprócz Afryki Południowej i kręgu polarnego. Większość uważa ją za uciążliwy chwast, jednak warto poznać jej zalety, które znane są już od starożytności.
Do celów leczniczych wykorzystuje się liście i korzenie pokrzywy. Liście stanowią źródło witamin (C, K1, B2, kwasu pantotenowego), flawonoidów (m.in. rutyna i kwercetyna), mikroelementów, takich jak wapń, magnez, żelazo, fosfor, siarka, potas, jod i krzem i wielu innych. Korzenie bogate są w kwasy organiczne, fitosterole, lecytynę, lignany, śluzy oraz sole mineralne.
Wyciągi z pokrzywy działają moczopędnie i oczyszczająco na krew.
Ze względu na zawartość witamin i soli mineralnych wyciągi z pokrzywy mają także działanie wzmacniające, redukujące niedobory witaminowe i mineralne, wspierające proces przemiany materii. Zwiększają poziom hemoglobiny oraz czerwonych krwinek.
Odwar z pokrzywy działa przeciwkrwotocznie, hamuje drobne krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, a także przeciwdziała biegunkom. Wykorzystuje się go także do łagodzenia objawów towarzyszących chorobie wrzodowej.
Wspomaga proces trawienia i ułatwiające przyswajanie substancji aktywnych z pokarmu.
Zarówno liście, jak i korzenie zawierają związki stymulujące odporność. Pokrzywę stosuje się także do redukcji objawów alergii, np. do łagodzenia objawów alergicznego nieżytu nosa.
Płukanki z pokrzywy sprzyjają szybszemu wzrostowi włosów. Dlatego na półkach sklepowych znajdziemy pokrzywowe szampony i odżywki.
Asia Gerlich
